Święta Łucja- nadmorska dzielnica Neapolu
(1) Błyszczy srebrna gwiazda na falach morskich, fala jest spokojna a wietrzyk pomyślny. Przybądź do mojej zwrotnej łódki. Święta Łucja.
(2) Z tym wiaterkiem, jakże łagodnym, jakże pięknie jest wejść do łodzi. Wejdź na pokład pasażerko. Święta Łucja.
(3) Wynosząc kolację poza zasłonę (kotarę) w ten wieczór, jakże cichy. Któż by nie pragnął, któż by nie pożądał?
(4) Morze tak spokojne, wiatr tak przychylny, żeglarz zapomina o wszystkich problemach. I krzyczy z radości: Święta Łucja.
(5) O słodki Neapolu, ziemio błogosławiona, gdzie wszelkie stworzenie (byt) pragnie się uśmiechać. Jesteś imperium harmonii.
(6) Zatrzymać się teraz? Gdy wieczór jest taki piękny i dmie wietrzyk świeży i lekki. Wejdź na moją łódkę. Święta Łucja.